It’s a Hell of a Week. Dag 3 is aangebroken. Heerlijk om de Dojang weer binnen te lopen. De energie die je voelt is waanzinnig. Het blijft bijzonder dat zoveel verschillende mensen uit zoveel verschillende landen met elkaar veel gemeen hebben. In het bijzonder uiteraard het Kwan Nyom Hapkido. Het is tenslotte familie. In deze dagen leer je ook dat familie niet alleen uit je eigen bloedlijn of aangetrouwd hoeft te zijn. 

Terug naar de training. Vandaag hebben we verschillende concepten van de verschillende banden doorgenomen. Uiteraard begonnen we met Evasion, en hierna Circular Releases, Arm Bar Over, Hand Attacks, S lock en de Arm Bar Under. Grootmeester Booth heeft eerst per concept de technieken uitgebreid uitgelegd. Uiteraard zat hier ook de nodige humor bij die je weer helpt om dit beter te onthouden. Na de uitleg uiteraard oefenen met elkaar en bij ieder concept van partner wisselen. Het was top om met zoveel mensen te kunnen wisselen want iedereen reageert toch weer anders op technieken en je leert zo je Hapkido familie wat beter kennen. 

Nadat we hiermee klaar waren was er een bijzondere verassing. We kregen een kort seminar boksen van een beroemde Mexicaanse trainer die ook zijn ster bokser had meegenomen. Als eerste gingen we aan de slag met de boks stoot technieken. De technieken worden ook in onze stijl toegepast en het was een mooie ervaring om deze vanuit de bokswereld te krijgen zodat je hier ook weer het een en ander van mee kon pakken. 

   
 
Na de boks training mochten er nog een paar mensen met deze kanjer boksen. Meester Jimmy was de eerste en onze Sebastiaan heeft ook een ronde voor zijn eer gevochten. En dat deed hij best goed. Heeft ook nog wat rake klappen uit kunnen delen maar hier kreeg hij dan ook wel een beloning voor terug. Een lever is best gevoelig. 🙂

  
   Hierna konden we nog 1,5 uur zelf aan de slag met technieken die we zelf willen verbeteren. Kortom, het was weer een waanzinnige ervaring.

Nadat de training was afgelopen zijn we uiteraard ergens gaan eten. We kwamen bij een Japans restaurant uit en na aandachtig de menukaart door te spitten, (in het japans en spaans) wees Meester Hans iets aan wat hij wilde eten. Dit bleek een kinder menu te zijn. Maar het is goed gekomen. Uiteindelijk stond er zoveel eten op tafel dat we de hele ITS eten konden geven. 

Nu slapen.. Morgen een tour maar daar vertel ik uiteraard morgen ook meer over.