Vandaag zijn we op pad gegaan naar Mexic0. De reis begon al vroeg in de ochtend. Rond half 8 hadden we ons verzameld op Centraal Station van Rotterdam om daar de Thalys naar Brussel te pakken.

In Brussel aangekomen moesten we de tickets op gaan halen bij Air France. Aangezien alles ontzettend goed was aangegeven kwamen we na veel lopen, zoeken, recht, links en nog een keer links bij AirFrance aan. Ook weer in de pocket.  Hiervandaan gingen we (jawel) weer verder met de Thalys. Nu naar het mooie Parijs. Ook deze reis verliep voorspoedig en de stemming zat er goed in. 

Af en toe hoorde we wat vreemde geluiden uit een telefoon van Henk die wat sirenes liet horen maar de stoelen zaten prima en we kwamen op tijd aan. Nu werd het spannend. We hadden niet veel tijd om van de Thalys naar de incheck te gaan. En dankzij de behulpzame franse medewerkers (not) en het geautomatiseerde systeem waar we vlot door heen konden (RODE KRUIZEN) bleek dat de incheck al gesloten was. En nee…. we hadden nergens wat gedronken maar waren direct doorgelopen.

Nu was er gelukkig wel een behulpzame dame die direct begon te bellen en te rennen. Koffers de band op. Ook de kazen van Master Hans en hoppa… Richting de douane. Van de regen in de drup… ook hier weer lange rijen en een behulpzame meneer die ons de richting wees van de automatische incheck…

Hier de paspoorten aangeboden en wat denk je…. RODE KRUIZEN!!!   Dus op naar een andere rij. Tja, en ik (Gerard) mocht als laatste… Alles uit de tas maar helaas de camera vergeten. Mogen we ff je tassie zien?  Tuurlijk zei ik… De hele tas werd geswiped en gecheckt en uiteraard clean bevonden. Tja… we zijn tenslotte sporters zonder doping. 

Op naar de gate. Hier stond gelukkig ook een rij en aangezien we er al zo aan gewend waren gingen we  

 hier ook maar in staan. In het vlietgtuig werden de groepen gescheiden. Hellevoetsluis zat aan de voorkant en Hoogvliet aan de achterkant van de Boeing 747-400.

Onderweg kregen we “heerlijke” kip met een vage saus en iets wat op aardappel puree moest lijken. Weinig Mexicaans nog maar gelukkig zaten er wel veel Mexicanen in het vliegtuig. Zo komt de stemming er steeds meer in. 

In Mexico city was de overstap naar GDL. Normaal gesproken zou je aan 3 uur wel genoeg hebben maar helaas. Het was rennen en vliegen. Eerst door dew douane… uurtje weg.. zomaar.. Toen met een treintje  naar naar een andere terminal.. daar inchecken… oeps  was bijna al gesloten…. en weer door de douane scan…. rennen naar de gate en gelukkig net gehaald. 🙂

Uiteindelijk zijn we aangekomen in Guadalajara waar een team van Mexico ons opwachte. Een warm welkom van onze IHA familie in Mexico. 

Nu in het Hotel ingeboekt en snel mijn bed opzoeken. Lokale tijd 00:43 en dat is 07:43 nederlandse tijd. Al die tijd niet geslapen.. Weltrusten