Mexico, 28 0ktober 2015. Tijd is 07:45. De stad ontwaakt en ik zit te mijmeren over de afgelopen 2 weken.
De afgelopen 2 dagen zijn we door de stad aan het banjeren geweest. Ongeloofelijk wat je ziet in deze stad. Je komt ogen te kort. Mooie historische gebouwen, heel veel winkeltjes die allemaal het zelfde verkopen. Zowel op straat als in gebouwen. Eten? Mijn hemel. Iedere paar meter kun je wel ergens eten kopen. Ook op straat en in de restaurants. Voor een 100 pesos, (6 euro) kun je in een retaurant goed eten en drinken. Wil je wat luxer reken dan 200 pesos. Voor ons goed te betalen maar bedenk dat hier de salarisen aangepast zijn aan de Mexicaanse standaard.
Dinsdag avond kregen we de kans om een training bij te wonen in de prachtige Dojang van Meester Hugo en zijn vrouw Selene. Dit was waanzinnig. Toen we aankwamen waren de kinderen hard aan het trainen. De training werd een minutje stil gelegd om een groet te geven aan Master Hans en hierna gingen ze weer keihard verder.
Tijdens de training van de kinderen hebben we ook weer leuke dingen gezien die we kunnen meenemen naar Nederland. Gaaf was het om de gedrevenheid te zien. Sommige kinderen van nu 12 zijn al begonnen met hun 4e jaar en het enthousiasme spat er vanaf. Ondertussen kwam er nog een bezoeker de Dojang binnen. Grootmeester Booth die vandaag vertrekt kwam ook nog even kijken.
Na de kinderen was het opstellen en de training voor ons begon. 30 graden in een ander klimaat….. BAM! Master Hugo maakt geen grappen. De warming up ging als een razende. Iedereen kent de drill dus Bam-Bam-Bam…. achter elkaar wisselen van het ene naar de volgende oefening. NIet uitlegen.. niet stilstaan. Gewoon volgen wat de anderen doen. Waanzinnig intensief. Het leek wel of mijn vliezen gebroken waren zoveel water verloor ik. Na de warming up kregen we in hetzelfde tempe stoot technieken. Ook weer op een andere manier dan hier. Halverwege de les werd Master Hans gevraagd om de les overnemen en kregen we leuke variaties op bestaande technieken uit de Syllabus. Nadat we allemaal in de kreukels lagen was de les afgelopen en nog even een groepsfoto genomen.
Hierna kregen we een uitnodiging om bij Hugo en Selene te komen BBQen. Dit was een waanzinnige verassing. Een BBQ met deze Meesters!!! Wanneer maak je dat mee!! Weer 1 voor mijn memory list.
De BBQ was enorm gezellig met iedereen. Er ware ook een paar leerlingen van de Hapkido School van Hugo bij en het was een enorm gezellige avond. De BBQ is flink opgestookt en het eten was voortreffelijk. Selene en Hugo waren enorm gastvrij.
Nu, woensdag hebben we de laatste volle dag in Mexico en morgen vertrekken we alweer naar huis. Terug naar ons normale leven in Nederland. Naar de Familie, vrienden, collega’s en onze vertrouwde omgeving. Ben uiteraard blij dat we weer terug gaan. Want 2,5 week onder je naastenis best zwaar. Zelfs als je het enorm naar je zin hebt. Maar de reis heeft een onuitwisbare indruk op mij achtergelaten.
Het land Mexico en de mensen die ik hier heb ontmoet hebben een speciale plek in mijn hart gekregen. Mensen die keihard werken om in de moeilijke omstandigheden van hun land keihard knokken om een goed leven op te bouwen en hierbij ook te denken aan anderen. Hier zie je dingen waar wij in Nederland veel van kunnen leren. Mensen leven met elkaar en minder geisoleerd. Volgens mij was het vroeger bij ons in Nederland ook zo maar door de digitalisering en welvaart zijn we meer op onszelf gaan richten en hebben we onze domeinen afgebakend.
Dit was voor Mexico mijn laatste Blog. Met veel plezier heb ik onze avonturen gedeeld met jullie en dank voor alle leuke reacties die ik heb mogen ontvangen. Het doet me goed om te zien dat ze veel gelezen zijn. Dank jullie wel daar voor. Tot over een paar dagen.
Groetjes vanuit een zonnig warm Mexico.
Gerard